Trucks

De wildernis in – een dagje Afrikaanse buffels vervoeren

Voor het vervoeren van dieren in de natuurreservaten in Zuid-Afrika is een uitstekende rijvaardigheid alleen niet voldoende, er is ook moed nodig.
Helikopter en truck.
De helikopter helpt bij het vinden en verdoven van de buffel terwijl het team dierenartsen hen over land volgen in hun truck.

Zwaluwen zwenken en maken duikvluchten boven de Zuid-Afrikaanse savanne. Ze vliegen door een koele bries die vriendelijk over het vlakke landschap veegt. Het is even na zessen in de ochtend, en over een paar minuten komt de zon op. Plots wordt het gekwetter van de vogels overstemd door het gebrul van een dieselmotor.

In een wolk van rood stof dendert een zandkleurige Volvo FM af op een groep mensen met pick-ups die staan te wachten bij de hekken van het natuurreservaat Koppies Dam, 150 kilometer ten zuidwesten van Johannesburg. Dit is de eerste dag van het seizoen. Vandaag gaat het team Afrikaanse buffels vangen en verhuizen. Dit is een van de ‘Big Five’, een term die jagers gebruiken voor het beschrijven van de gevaarlijkste dieren die moeilijk zijn op te sporen en te vangen.

“We werken wel vaker met buffels, maar er zijn altijd risico´s aan verbonden. Buffels zijn heel sterk en als ze aanvallen, doen ze dat uit alle macht. Als een buffel je te pakken krijgt, is het met je gedaan. Dat overleef je niet”, zegt Petrus Motsoane, de voorman van het team en chauffeur van de Volvo-trekker die deze agressieve dieren gaat transporteren.

Het vangen en vervoeren van wilde dieren is belangrijk voor de vele natuurreservaten van Zuid-Afrika. Dit wordt in de allereerste plaats gedaan om in de reservaten het evenwicht tussen de verschillende diersoorten te behouden, maar ook om inteelt te voorkomen.

Buffels zijn heel sterk en als ze aanvallen, doen ze dat uit alle macht.

Het vangen vindt plaats in het winterseizoen tussen maart en oktober wanneer het weer het koelste is. He team vangt en vervoert verschillende soorten wilde dieren, van zebra´s en neushoorns tot buffels en leeuwen. 

De natuurreservaten in de provincie Oranje Vrijstaat in Zuid-Afrika vormen al meer dan 20 jaar de werkplek van Petrus Motsoane. Met chirurgische precisie manoeuvreert hij de 24 ton zware en 22 meter lange truck over de savanne naar de kudde dieren die moeten worden verhuisd. Het werk stelt zware eisen aan voertuig en chauffeur.

“Je lichaam raakt vermoeid van het rijden over de savanne. Het voelt alsof je ribben worden gebroken! Maar ik rijd al tien jaar met deze truck en ik heb er nog nooit problemen mee gehad. De wagen is sterk en veerkrachtig genoeg om alles te doen wat nodig is”, zegt Petrus.

Het wildvangteam in Oranje Vrijstaat bestaat uit 25 man, plus een dierenarts en een helikopterpiloot. De helikopter spoort de buffels op en jaagt ze naar het open veld zodat de dierenarts ze vanuit de lucht met een verdovingspijltje kan schieten. 

Wanneer de buffel verdoofd is, rijdt het grondteam naar het dier dat ruim een ton weegt, en hijst het achterop de pick-up. De buffel wordt vervolgens vervoerd naar Petrus’ Volvo-truck. Daar hijst een truckkraan het slapende dier op de trailer, waarna een herstelspuitje wordt toegediend om het dier te laten bijkomen.

“Wanneer de buffel wakker wordt, raakt hij wat agressief, maar dan zijn we er al uit en hebben we het deurtje dichtgedaan. Als hij wakker wordt, voordat je kans hebt gezien om de trailer te verlaten, moet je bliksemsnel zijn anders heeft ie je te pakken”, zegt Petrus.

Hij lacht en de gouden tand in zijn onderkaak en gouden ring in zijn linkeroor glinsteren, terwijl hij het verhaal vertelt van een verdoofde zebra die midden in een laadprocedure wakker werd en de savanne instoof met een blinddoek om.

Drie struisvogels met opwippende staartveren draven door het hoge gras rechts van de truck en het geraas van de helikopter zorgt dat een gezin van twee volwassen neushoorns en een kalfje angstig wegrennen. De truck hobbelt verder, door gras en struikgewas, langs een ravijn en over een brug die zo nauw is dat het een wonder is dat de wagens eroverheen kunnen. Petrus’ gezicht staat strak van de concentratie.

“Wanneer ik over het ruwe terrein rijd, hobbelt de truck heen en weer en zijn de geluiden heel anders dan wanneer ik over een gewone weg rijd. Ik moet op het gevaarlijke terrein echt heel langzaam rijden tot het weer veilig is. Ik houd de weg nauwlettend in de gaten, om er zeker van te zijn dat er geen keien of andere obstakels in de weg zitten. Maar je kunt niet alles zien, dus soms moet ik het erop wagen”, zeg hij.

 

De dag begint niet erg goed. De eerste twee buffels die de arts verdooft, lopen het struikgewas in naar een ravijn, gevaarlijk dicht bij de rivier. Met lopende motor raken de pick-ups vast in de hoge struiken rondom de plek. Wanneer ze er zijn, kunnen ze niet het moerassige gedeelte inrijden waar een van de buffels nu ligt te slapen. De bomen bemoeilijken het voor de helikopter om de andere buffels te verjagen die in de buurt kunnen zijn en zouden kunnen aanvallen.

Versterking wordt ingeroepen en dan gaat alles heel snel: de buffel wordt op een groene draagbaar geduwd en de helling opgetakeld naar de jeep waar tien mensen met hun blote handen het slapende dier achterop de pick-up hijsen.

De taak van Petrus als voorman is, naast het rijden van de truck, het controleren van het werk met de dieren en het laden van de dieren op de trailer. De trailer is opgedeeld in vijf compartimenten met stalen deuren, die vanaf de buitenkant zijn te openen en sluiten. De truck kan maar liefst 15 buffels vervoeren, een beetje afhankelijk van hun grootte.

“Buffels houden er niet van om alleen te zijn. Dat maakt ze razend en dan verwonden ze zichzelf. Dus reizen er altijd twee of drie buffels in één compartiment”, legt het hoofd van het wildvangteam Kees Lawrence uit, terwijl hij de juiste dosis vitamine B afmeet voor het vierjarige buffelwijfje dat het grondteam zojuist naar de truck heeft gebracht.

Elke buffel die wordt gevangen, wordt getest op verschillende ziektes en gemarkeerd met een microchip. Ook krijgt het dier een injectie met vitamine B om het immuunsysteem te versterken. Terwijl Kees de slapende buffels een injectie geeft, vormt zich een rij buffels met witte blinddoeken om en watten in hun oren tussen de Volvo-trucktrailer en de kraanwagen. De blinddoeken en watten zorgen ervoor dat ze kalm blijven.

Wanneer ik andere chauffeurs vertel wat ik vervoer, zeggen ze ‘Man, op een dag brengen die beesten je nog eens om’. Maar ik doe dit al meer dan 20 jaar en ik ben er nog steeds.”

Het afnemen van het bloed en het overbrengen en bijbrengen van de buffels die bij het dierentransport zijn betrokken, verloopt snel. Met behulp van een lange stalen staaf opent Petrus de deurtjes tussen de compartimenten. Veertien dieren worden snel bijeengedreven op de trailer. Het zint de buffels niks dat ze plots zitten opgesloten in een kleine, metalen kooi. 

“Ze worden wel weer rustiger als ik ga rijden”, zegt Petrus, als hij de cabine inklimt. 

De truck rijdt terug door het reservaat naar de omheining waarbinnen de buffels in quarantaine blijven voordat ze op een veiling worden verkocht aan andere natuurreservaten. De lading van vandaag is ruim 2,2 miljoen rand waard, zo´n 170.000 euro. Nadat ze zijn verkocht, vervoert Petrus Motsoane de dieren naar hun nieuwe huisvesting.

“Het mooiste gedeelte van het werk is om met mijn truck over de weg te rijden. Wanneer ik andere chauffeurs vertel wat ik vervoer, zeggen ze ‘Man, op een dag brengen die beesten je nog eens om’. Maar ik doe dit al meer dan 20 jaar en ik ben er nog steeds.”

De truck

Volvo FM uit 2003 met een 13-liter dieselmotor van 380 pk, en een Zuid-Afrikaanse trailer van SA Trucks. De trekker-trailer is 22 meter lang en weegt 24 ton. Het voertuig wordt dagelijks gebruikt in het wildvangseizoen, tussen maart en oktober, voor het vervoeren van wilde dieren over de savanne en over gewone wegen.

Anderen bekeken ook

Laatste nieuws

Latest Press Release