Trucks
Trucks
H. van Wijk Transport uit Aalsmeer zet sinds kort een volledig elektrische Volvo FE in voor transporten in met name de binnenstad van Amsterdam. De 6x2-truck is voorzien van een twee zijden kipper en een 19-tons autolaadkraan en ook die werken volledig elektrisch. Wat zijn de ervaringen met dit duurzame voertuig, maar vooral: wat betekent het voor de chauffeur? Online magazine BIG Truck reed een dag mee.
Wij melden ons bij de vestiging van H. van Wijk Transport in Landsmeer, de vaste standplaats van de nieuwe Volvo FE Electric. Vaste chauffeur Martijn Visser is al aanwezig en na een kop koffie gaan we op pad. De truck is gedurende de nacht volledig opgeladen, en dat is niet het enige voertuig wat hier aan de stekker staat. Martijn: “Wij lopen echt enorm voorop met elektrische voertuigen want al onze bestelauto’s, personenauto’s van de zaak en zelfs veel machines werken al elektrisch. Wij doen veel werk voor de Gemeente Amsterdam en dan telt duurzaamheid bij de aanbestedingen.”
Aanvankelijk was ik helemaal niet enthousiast. Het leek me vooral een hoop gedoe, maar ik ben inmiddels helemaal om. Het is super stil en comfortabel en werkt gewoon heel prettig
Intussen trekt Martijn de stekker uit de Volvo FE Electric, om hem vervolgens in een elektrische personenauto te pluggen die hij gebruikt voor woon- werkverkeer. Vervolgens stappen we in, waarna hij de truck ‘activeert.’ Starten is niet het juiste woord, want nadat de truck op contact is gezet, verraden alleen een paar lampjes dat hij rijklaar is. Behoedzaam en geruisloos rijden we de loods uit, om op weg te gaan naar de eerste opdracht.
“We moeten eerst bij ons depot een trilplaat ophalen en die afleveren bij een werk waar stratenmakers aan de gang zijn. Wij doen veel van dat soort werk in de stad, maar ook rioleringen, renovaties en alles wat daarbij komt. Deze Volvo wordt daarbij ingezet om allerlei materialen en grondstoffen aan- en af te voeren. Dat betekent dat ik op alle werken kom en vrijwel iedereen ken bij dit bedrijf”, aldus Martijn.
Intussen verbazen we ons over de souplesse en de acceleratie van de Volvo. Met zijn 19-tons autolaadkraan, de kipper opbouw en een laadvermogen van 11 ton is het een volwaardige truck die volop meeloopt in de dagelijkse bedrijfsvoering van het bedrijf. Martijn: “Ik werk er nu een maand of twee mee en aanvankelijk was ik helemaal niet enthousiast, dat mag je best weten. Het leek me vooral een hoop gedoe, maar ik ben inmiddels helemaal om."
"Het is super stil en comfortabel, en als ik sta te kranen ruik ik niks van uitlaatgassen. Het werkt gewoon heel prettig, en een bijkomend voordeel is dat ik ook tijdens het kranen alles hoor wat er om me heen gebeurt. Even een praatje maken met een collega onder het draaien, kon nooit vanwege de herrie, maar dat is er gewoon niet meer. Nee, wat mij betreft hoef ik geen diesel meer.”
Aangezien Martijn vooral in en rond Amsterdam werkt, kan hij goed uit de voeten met de actieradius van de Volvo. “Met een volle accu kom ik gemiddeld uit op 115 kilometer, maar dat is dan wel inclusief kranen en kiepen. De hydrauliek werkt namelijk op dezelfde accu’s als de aandrijving, en dat merk je. Als ik de hele dag in de stad werk dan red ik het wel, maar als ik zoals vandaag twee keer naar het havengebied moet, dan moet ik onderweg bijladen.”
De geladen trilplaat is inmiddels gelost en dat ging niet zonder slag of stoot. Dat wil zeggen, het lossen was een eitje, maar het duurde even voordat we op de juiste locatie waren.. Opgebroken wegen, een verhuiswagen die in de weg stond en druk verkeer vormden de nodige hindernissen. Vanaf de losplaats kunnen we door die verhuizers maar op één manier terug, in verboden richting. “Welkom in Amsterdam”, lacht Martijn, terwijl hij met de zwaailampen aan zijn weg vindt door de éénrichtingsstraat. Een tegemoetkomende automobilist begrijpt het door een parkeervakje in te rijden.
“Als je de hele dag in de stad je werk moet doen dan moet je creatief zijn. Ik moet zeggen dat deze truck wel heel lekker wendbaar is met die sturende achteras. Ook het zicht rondom is ideaal. Met extra camera’s op de dode hoek en naar achteren, in combinatie met de extra ramen aan de rechterkant heb ik prima zicht op mijn omgeving. Dat is van levensbelang, want de fietsers willen soms het liefst door me heen rijden.”
Het zicht rondom is ideaal. Met extra camera’s op de dode hoek en naar achteren, in combinatie met de extra ramen aan de rechterkant heb ik prima zicht op mijn omgeving. Dat is van levensbelang, want de fietsers willen soms het liefst door me heen rijden
Na het lossen rijden we naar het haventerrein om bij Paro een bak gebroken puin te laden. De ochtendspits is in volle gang maar Martijn kiest zijn route op ervaring en we komen zonder vertraging aan. Een enorme shovel schept 11 ton aan lading in de truck waarmee we terugrijden naar de stad. Intussen vertelt Martijn over zijn Volvo: “Mijn vorige truck was een 8x4 en die mocht heel wat meer laden, maar Amsterdam heeft nu een limiet van 30 ton totaalgewicht. Dat betekent dat ook dat type truck niet meer vol de stad in mag, waardoor een 8x4 daar niet veel zin meer heeft. Eigenlijk is dat raar, want voor dezelfde hoeveelheid moeten we nu twee keer rijden.”
Voor H. van Wijk Transport was het vanzelfsprekend dat er een elektrische truck zou komen. Vanaf 2025 mogen er alleen nog zero-emissie trucks de stad in en dit is het antwoord van Volvo om te laten zien dat het ook nu al mogelijk is. Maximaal beladen rijden we intussen weer de stad in. Ook vol is de acceleratie erg goed en de volledig luchtgeveerde truck is net zo comfortabel als leeg.
Op aanwijzing van de uitvoerder wordt de lading gelost, waarna we nog een vracht gebroken puin gaan halen, maar eerst gaan we schaften in een bouwkeet. De heren stratenmakers blijken daar complete culinaire hoogstandjes te verrichten, van gebakken eieren met ham en spek tot broodjes shoarma! Het sfeertje in de keet tekent het bedrijf. “Mooi hè? Dat vind ik nou het leuke aan dit werk. Ik ken iedereen en er is altijd gezelligheid onderweg.”
Na het lossen van de tweede vracht gebroken puin laden we weer een trilplaat bij het depot. Alles aan de opbouw van de truck werkt op afstand bediend, zowel het openen van de milieukleppen, de zijklep van de laadbak als de autolaadkraan en de stempels. Martijn is behendig met de kraan en al snel zweeft de trilplaat tussen hemel en aarde, op weg naar de laadbak. Op het depot wordt gewerkt met veel elektrisch materieel. Het vluchtige werkoverleg tussen de in oranje gehulde Van Wijk-medewerkers wordt omlijst met onnavolgbare Amsterdamse humor, waarna we weer op weg gaan.
De trilplaat moet naar het voormalige kunstenaarsdorp Ruigoord, waar ook meteen retourlading ligt. Een vrachtje bouwhekken voor de binnenstad, maar eerst moet de Volvo FE Electric aan de stroom.
Martijn: “Dat is het nadeel van deze wat langere ritten, want dan red ik het net niet. Maar goed, een mens moet ook schaften, en de koffie bij de Shell waar we kunnen laden is duur, maar goed.” Er blijkt een plekje vrij te zijn bij de laadpalen en Martijn sluit de truck er op aan. Een elektrische truck aan de stekker is voor sommige bezoekers van het tankstation aanleiding tot een gesprekje. Vooral collega’s zijn nieuwsgierig hoe dat nou werkt en Martijn is niks te beroerd om dat uit te leggen. Na een kleine drie kwartier is de accu voor 70% vol, ruim voldoende om te lossen en terug te rijden naar Landsmeer. Het was een leerzame dag met een, inmiddels volledig bekeerde chauffeur.
